ثمینه رازقی؛ فرهاد ساسانی؛ مرجان طاهری
چکیده
هر بخش از گفت‌وگو و مکالمه با آن‌چه در پیش و یا پس از آن می‌آید مرتبط است، اما گاهی فاصلۀ بسیاری میان موضوع پایانی و موضوع آغازین گفت‌وگو دیده می‌شود. هابز (1990) این پدیده را رانش موضوعی می‌نامد و برای بررسی آن چهار رابطۀ پیوستگی تعریف میکند. حفظ پیوستگی در محیطهای عمومی چندکاربریِ ارتباط رایانهمدار دشوار است، زیرا پیامها ...
بیشتر
هر بخش از گفت‌وگو و مکالمه با آن‌چه در پیش و یا پس از آن می‌آید مرتبط است، اما گاهی فاصلۀ بسیاری میان موضوع پایانی و موضوع آغازین گفت‌وگو دیده می‌شود. هابز (1990) این پدیده را رانش موضوعی می‌نامد و برای بررسی آن چهار رابطۀ پیوستگی تعریف میکند. حفظ پیوستگی در محیطهای عمومی چندکاربریِ ارتباط رایانهمدار دشوار است، زیرا پیامها به ترتیب اولویت زمانیِ معکوس به نمایش در می‌آیند و نمی‌توان به‌سادگی دید که چه پیامی به پیش از خود اشاره دارد. از طرف دیگر نیز، پیامهای مداخله‌گری میان پیامهایی که از نظر منطقی یک زنجیره را تشکیل داده و پیوسته است نیز دیده می‌شود. در نتیجه، میتوان رانش موضوعی و رابطههای پیوستگی در مکالمات صورتگرفته در زیر دیوارنوشتههای شبکههای مجازی را نیز مورد بررسی قرار داد. در این پژوهش سعی شده است با استفاده از نظریۀ هابز (1990) و هرینگ و نیکس (1997) به بررسی پیوستگی در 27 دیوارنوشته و 4881 کامنت اینستاگرام پرداخته شود. یافتههای این پژوهش نشان میدهند در کامنتهای مرتبط با دیوارنوشتهها ترتیب استفاده از رابطههای پیوستگی عبارتند از: ارتباط موضوعی و تغییر موازی با فاصلۀ 3، 2 و 1، گسست با فاصلۀ 4، توضیح با ترتیب فاصله‌های 3، 2 و 1 و فراسخن با فاصلۀ 0، 4، 3، 1 و 2. در کامنتهایی که زنجیرههای مداخلهگر ایجاد میکنند ترتیب رابطههای پیوستگی را میتوان به صورت زیر تعریف کرد: ارتباط موضوعی با کمترین رابطۀ معنایی، توضیح با ترتیب فاصله‌های 1، 3 و 2، تغییر موازی با ترتیب فاصله‌های 1، 3 و 2 و فراسخن با فاصلۀ صفر و 2.
